ΠΑ. Σ. ΟΙ. Π. Α.

Πανελλήνιος Σύλλογος Οικογενειών Πεσόντων Αεροπόρων

Panhellenic Association of Families Lost in Action Aviators

Μνημείο

Φωτογραφίες

135ΣΜ (Σκύρος) Μνημείο Σγού (Ι) Ε. Γκόλια & Υπσγού (Ι) Ν. Νέζη

Στις 31 Ιανουαρίου 2025 πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια μνημείου και ονοματοδοσίας κεντρικού δρόμου εντός της 135ΣΜ

Σήμερα, 31 Ιανουαρίου 2025 συμπληρώνονται 25 χρόνια και δύο εβδομάδες από την ημέρα εκείνη που δύο αεροπόροι έδωσαν την ζωή τους για την πατρίδα.

<<Στις 17/01/2000, ζεύγος Α/Φ F-4E της 117 ΠΜ/339 ΜΠΚ προγραμματίστηκε για μετάβαση στην 135 ΣΜ. Κατά την διάρκεια της χαμηλής ναυτιλίας και στη προσπάθεια του σχηματισμού να διέλθει κάτω από τα νέφη στη περιοχή Διστόμου συνέβη πρόσκρουση του Νο 2 Α/Φ F-4E (S/N 519) στο όρος Ξεροβούνι, με συνέπεια το θάνατο του πληρώματος και την καταστροφή του Α/Φ.>>

Πλήρωμα του Αεροσκάφους…

«Επγός (Ι) Ευστράτιος Γκόλιας» - Γεννήθηκε στο Ξηρόμερο Αιτωλοακαρνανίας την 5 Σεπ 1969. Εισήλθε στη Σ.Ι. τον Σεπτέμβριο του 1988. Μετά την αποφοίτησή του τον Μάιο του 1992 τοποθετήθηκε στην 117 ΠΜ / 339 ΜΠΚ, όπου συμπλήρωσε 615 ώρες πτήσης. Έπεσε στις 17 Ιαν 2000, συνέπεια συντριβής Α/Φ F-4E στο Ξηροβούνι Διστόμου, στο οποίο ήταν κυβερνήτης, εν ώρα καθήκοντος κατά την διάρκεια διατεταγμένης αποστολής. Έφερε τον βαθμό του Σγού.

«Επγός (Ι) Νικόλαος Νέζης» - Γεννήθηκε στη Μάνδρα Αττικής την 22α Οκτ 1970. Εισήλθε στη Σ.Ι. την 24η Σεπ 1990. Μετά την αποφοίτησή του τον Ιουλ 1994 τοποθετήθηκε στην 117 ΠΜ / 339 ΜΠΚ, όπου συμπλήρωσε 302 ώρες πτήσης. Έπεσε στις 17 Ιαν 2000, εν ώρα υπηρεσίας, συνέπεια συντριβής Α/Φ F-4E, στο οποίο ήταν συγκυβερνήτης, στο Ξηροβούνι Διστόμου, κατά τη διάρκεια διατεταγμένης αποστολής. Έφερε τον βαθμό του Υπσγού.

Η 135 Σμηναρχία Μάχης πήρε την πρωτοβουλία 25 χρόνια μετά να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να δώσει το όνομα των δύο αυτών αεροπόρων στον κεντρικό της δρόμο ο οποίος πρόσφατα διαμορφώθηκε και απέκτησε οδοφωτισμό.

Το λιτό αυτό μνημείο με τα ονόματά τους θα παραμείνει να θυμίζει την θυσία τους για πάντα.

Κάποιος θα αναρωτηθεί, γιατί τώρα 25 χρόνια μετά?

Γιατί ποτέ δεν πρέπει ο χρόνος να σβήνει τη μνήμη.

Γιατί και οι νεότεροι θα πρέπει να μαθαίνουν.

Γιατί όπως αναφέρει ο Περικλής στον επιτάφιο << οίς γαρ αρετής άθλα μέγιστο κείνται τήδε και άριστοι άνδρες αναφύονται>> δηλαδή, όπου βραβεύεται η αρετή, εκεί ξεφυτρώνουν άριστοι άνδρες.

Γιατί η Σκύρος, αυτός ο μοναχικός πανέμορφος βράχος στην καρδιά του Αιγαίου, για τους αεροπόρους είναι φυλαχτό, είναι σύμβολο, είναι κάστρο που δεν πρέπει ποτέ να πέσει, όσες θυσίες και αν χρειαστεί.

Για τους δύο αυτούς αεροπόρους βρισκόμαστε όλοι σήμερα εδώ, 25 χρόνια μετά.

Όχι για να τους τιμήσουμε. Δεν το χρειάζονται αυτοί εκεί που είναι. Άλλωστε κανείς αεροπόρος δεν θυσιάζεται με σκοπό να τιμηθεί μετά θάνατο αλλά μάλλον από μια ανιδιοτελή αγάπη προς την πατρίδα και την αεροπορία.

Το μνημείο αυτό θα είναι για εμάς και τις επόμενες γενιές αεροπόρων, αφήγηση και προτροπή αντοχής σε όλα εκείνα τα μικρά καθημερινά που μόνο αν τα συγκρίνεις με το μέγιστο, αυτό της απώλειας του ύψιστου αγαθού της ζωής μπορείς να τα τοποθετήσεις στην σωστή διάστασή τους.

Το μνημείο αυτό θα είναι για τις οικογένειες, τους φίλους και τους συναδέλφους που τους γνώρισαν ένα σημείο αναφοράς.

Τέλος, το μνημείο αυτό θα είναι άλλο ένα κομμάτι ιστορίας για την αεροπορία αλλά και για την Σκύρο.

Αιωνία τους η Μνήμη.

Δ/της 135ΣΜ